W świątyni przyrody
kolumny sosen
podtrzymują sklepienie nieba,
po którym białe chmury płyną.
Promienie słońca
przesączają się przez liści witraże.
Dywan z traw
pod stopy się ściele.
Chór ptaków hymny wyśpiewuje
w tym zielonym kościele
a dusza pieśnią zachwytu
ptakom wtóruje.
Tak blisko wtedy Boga
obok siebie czuję.
Słotwiny, lipiec 2017
