Jak feniks wskrzeszony z popiołów
tak wspomnienie wydobyte
z zakamarków pamięci
na falach nostalgii przypływa.
Jakiś szczegół z lat młodzieńczych,
jakieś słowo gdzieś zasłyszane,
dawne widoki pod powiekami
wzruszonym sercem przywołane.
Chwile obecne gdzieś umykają
z mozołem szukasz najprostszych słów
a strach kołacze już w twojej głowie,
że się zgubiłeś dzisiaj znów.
Dlatego chętnie wracasz do wspomnień,
gdzie wszystko było takie proste,
miałeś przed sobą wspaniałe plany
i wyznaczony, konkretny cel.
Dzis robisz własny rachunek sumienia,
sprawdzasz czy w życiu dobrych chwil
było więcej czy mniej...
