Kruche jest ludzkie życie
jak bańka mydlana
najpiękniejszymi kolorami ubrana
zachwyca,
lecz niespodziewanie pęka
i pozostaje po niej
tylko mydlana piana.
Tak toczą się człowiecze koleje losu
od dzieciństwa do starości.
Barwami się stroją
odważne, samodzielne
niczego się nie boją,
aż przyjdzie kiedyś na nie
kres żywota
i złote, wspaniałe plany
zamienią się w szare grudy błota.