W Krasnobrodzie - wiatr, chmury, słońce...

Wiatr zmusza gałęzie drzew

mocnym podmuchem do tańca,

otrząsa kolorowe liście

które fruwają jak motyle

w takt walca.

Chmury płaczą grubymi łzami

by po chwili odpłynąć

odsłaniając błękit nad głowami.

Słońce kąpie się w mokrej trawie

patrzy na świat z wysoka

lecz wkrótce znów zniknie

kryjąc twarz w obłokach.

Jak w zabawie "w kotka i myszkę"

tak pogoda bawi się z nami,

raz oczy razi ostrym blaskiem

by za moment schować się za chmurami.

Krasnobród, październik 2019

Brzozy w białych sukienkach...

Brzozy w sukienkach z białej kory

z rozpuszczonymi włosami gałęzi

stały na skraju lasu.

Patrzyły na swe odbicie

w lustrze wody,

zaciekawione i dumne

ze swojej urody.

Dzika kaczka z łopotem skrzydeł

zerwała się spłoszona,

poszybowała w górę

by za chwilę opaść na taflę jeziora.

W szuwarach wędkarze

w nieruchomej pozie

moczą w wodzie kije,

mają nadzieję, że ryba

haczyka nie ominie.

Zniknęły już kajaki

głosów ludzkich nie słychać.

Skończył się letni sezon,

przestała grać muzyka.

Błoga cisza nastała,

umilkły ptaki na drzewach

i tylko wiatr czasem

jesienną piosenkę zaśpiewa.

              

Krasnobród, październik 2019

Barwy jesieni w Krasnobrodzie...

Świat ubrał się w złoto

purpurę i brązy.

Złota, polska jesień

objęła swe rządy.

Przy każdym kroku szeleści

kolorowy dywan z liści.

Złote latawce klonów

wzbijają się do góry

podmuchem wiatru niesione

by majestatycznie opaść na trawniki

lądując na ziemi jak małe samolociki.

Na jarzębinach oczy przyciągają

kolorowe kiście.

W spokojnej wodzie odbijają się co dzień

brzeg lasu, szuwary, małe domki.

Nie widać granicy realnego świata

 nie wiesz, co jest prawdziwe,

wyobraźnia figle płata.

Pięknie ubarwiony kaczor płynie

za nim szare kaczki

zostawiają ślad na wodzie

Sielski obrazek dla malarza

o słońca zachodzie.

  Krasnobród, październik 2019

W dniu Święta Niepodległości...

Pod flagami biało-czerwonymi

w zadumie i radości

jak morze czerwone płynęła

rzeka ludzi,

w Święto Niepodległości.

Wspomnienia pobiegły do tych

co życie za wolność oddali.

Zapalone znicze i kwiaty

uczciły bohaterów

co za Polskę krew przelali.

Szkoda, że te piękne chwile

tak krótko trwały.

Tęsknię za wspólną drogą,

gdzie słowa

"Bóg, Honor, Ojczyzna" 

wszystkich nas zjednoczyć mogą.

gdzie się nie liczą poglądy 

rozłamy, partie i prywata,

a hasło

"dla Ciebie Ojczyzno"

pozwoli w każdym Polaku

zobaczyć brata.