Zaduma

Tylu już ludzi odeszło

w krainy sobie nieznane

Pająk nić życia przeciął

wiatr przewraca karty niezapisane

Marzenia w dal uleciały

na skrzydłach białych motyli

Z zadumą w przeszłość spoglądasz

Nie znasz przyszłości chwili

                         

Był czas na wszystko

Był czas rozbitych kolan

czas śmiechu i płaczu,

podrapane ręce.

Czas łażenia boso

po rozmiękłym błocie

Czas upadków i wzlotów.

Przyjaźni, które gdzieś się zapodziały

Czas zapachu dymu z ogniska

i świecącego  snopu iskier.

Czas pierwszych miłości

śpiewanej pod oknem serenady.

Czas ciepłego dotyku rąk

I melodia tamtego wieczoru

schowana na dnie pamięci,

przywołana nutką rozrzewnienia

tak miłą, że łza się w oku kręci.

                                      

Zagubiona...

Zagubiona w rozkrzyczanym świecie.

Zaplątana w labiryncie ulic

Zapłakana, jak skrzywdzone dziecię

które nie ma się do kogo przytulić

Szuka drogi po omacku

wyciągając jak ślepiec ręce

Woła ustami bez głosu

skurczona w swojej udręce

Nad nią fala ludzi przepływa,

szum miasta przerażenie budzi

i tak chciałaby się stąd wyrwać,

z koszmarnego snu się obudzić

             

Za drzwiami minionego roku...

Wybiła północ na świata zegarze

zamknęły się drzwi minionego roku.

Już nic się nie powtórzy

z byłych wydarzeń.

Wszystko co było

pozostanie w mroku.

Myślą biegniemy

do chwil przeżytych,

rachunek robimy

z dawnych postanowień

Z zażenowaniem musimy się przyznać

do słabej woli i braku wytrwania.

Cieszą nas osiągnięte sukcesy,

lecz nie brak było też rozczarowania.

               

A w Nowym Roku...

Nie drżyj przed drzwiami niepewności

pozbądź się strachu.

Zbuduj swój pałac

miłością wypełniony

od piwnic aż do dachu.

Dobrymi uczynkami ozdobiony.

Dokoła same życzliwe twarze,

tak piękne jak kwiaty w ogrodzie.

Uśmiechy jak kolorowe motyle

od święta i na co dzień.

Niech dobre anioły

podarują ci skrzydła,

wiary i ufności w siebie.

Niech cię nauczą jak stąpać po ziemi

i jak szybować po niebie.

Nie myśl, że wszystko już postanowione

że zapadł wyrok

w sądzie przeznaczenia.

Zaufaj Bogu a z Jego pomocą

dogonisz marzenia .