Radość - wyrywa się z piersi
jak ptak uwięziony
z otwartej klatki marzeń
Miłość - wybucha płomieniem
zdolna cały świat podpalić
Smutek - gasi uczucia
welonem z kiru utkanym
Nostalgia - oczu płomyki
topi we łzach wylanych.
Przez wszystkie
stany duszy przechodzę
odczuwam miłość, radość i trwogę,
wśród poplątanych ścieżek błądzę
Pomóż mi Panie znaleźć drogę...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz