Zielona mgiełka liści
otuliła drzewa
w delikatnym powiewie wiatru.
Majową piosenkę ptak śpiewa.
Białe stokrotki
rozsypały się na trawniku
jak gwiazdy na nocnym niebie,
z ciekawości próbuję odczytać
wiadomość dla siebie.
Czerwone tulipany główki
ku słońcu kierują
w barwnym korowodzie kwiatów
dobrze się czują.
Patrzę na świat wokoło
zachwycam się jego kolorami
i myślę, ile niespodzianek
ukrywa przyroda przed nami.
Miasto z ziemią zrównane...
W głębokich dołach śmierci
bezimienne trupy nic już nie powiedzą.
Nie skarżą się na swoich katów.
Cisza na pustych ulicach
które przestały być ulicami
krzyczy głośniej
niż armatnie wystrzały.
Dokoła świst przelatujących pocisków.
W zasypanych gruzami piwnicach
garstka ocalałych na dziś
modli się o lepsze jutro.
W przerażonych oczach
tli się jeszcze nadzieja i wiara,
że miłość odniesie zwycięstwo
nad nienawiścią.
