W blasku księżyca...

O niebo ogromne,

Zwaliste

Nieprzystępne

Przygniata mnie twa potęga

Dziwi twoje piękno

Dusza moja wciąż ku tobie się wyrywa

Oczy z orbit wychodzą i lecą do nieba

A ręce same w górę moje dłonie wznoszą

Usta cicho w modlitwie o coś ciebie proszą

O niebo ogromne,

Szafirowe, gwiaździste

Z iskrami nad głową

Świecisz w okna sklepienia połową

I choć Krzyża Południa nigdy nie zobaczę

W myślach dosiadam Wielkiej Niedźwiedzicy

I mknę po Mlecznej Drodze

W kierunku księżyca

Patrzę w dół, na dachy, drzewa i ulice

Które w mroku nocy

Migocą latarniami

Świat jest tak uroczy

O niebo ogromne,

Wciąż wzlata do ciebie

Moja myśl skrzydlata

Tak chciałabym bujać w niebieskich przestworzach

Nad lądem przepływać

Przepływać nad morzem

Z ptakami, stadami

Machając skrzydłami

Tak chciałabym lecieć nad życia śladami

I zmagać sie w locie z ludzkimi grzechami

Lecz próżne marzenia i dziwne sny moje

Gdy nocą wpatrzona w księżyca blask, stoję