Wiatr

Nadleciał z daleka

Zagwizdał niedbale i pognał w świat

W trawach zaszeleścił

Gałązki potrząsnął, obsypał kwiat

W jezioro dał nurka

Pomarszczył toń gładką, w szuwary wpadł

I cisza zaległa

I było zagadką, gdzie podział się wiatr

A on jak urwis wyskoczył z nienacka

Potrząsnął rozwianą czupryną

Dmuchnął na żagle, wspiął sie po maszcie

Zatańczył we włosach dziewczynom

Wędrówka przez życie

Życie to wędrówka

po ziemskim padole

Krótkie przebłyski szczęścia 

i długie lata w mozole

Życie to wyrok śmierci

wydany w dniu narodzin

Śmierć, to życie wieczne

bez liczenia godzin

Po ziemskich koleinach

najczęściej chodzimy parami

Przy blasku ślubnej obrączki

wzajemnie wspomagamy się

Czasem nie znajdziesz

drugiej połówki dla siebie

Nie pytaj losu dlaczego?

Odpowiedź dostaniesz w niebie

Ukrzyżowany

Przyjąłeś wszystkie grzechy świata
Na drzewie hańby zawisłeś - o Panie
Swoim cierpieniem otwarłeś niebiosa
Nadzieją stałeś się dla dusz w odchłani

Twe przebite ręce przygarniają świat
Szeroko otworzone dla nas
Głowa w cierniowej koronie
Opadła na ramiona, i skonał

Cisza - a krzyk w sobie słyszysz
Jakiś żal i wyrzuty sumienia
Że ja też się przyczyniłem
Do Twego cierpienia

Życzenia dla Młodej Pary

Życzę wam byście zgodnie

Szli przez całe życie

Skroń przy skroni
Czując ciągle uścisk swoich dłoni,
Z Bożą pomocą kroczcie przez życie
A wśród wielu krętych dróg nie zabłądzicie
Kierujcie się prawdą
I dążcie do wyższych celów

A bedziecie mieć zadowolenie

I przyjacioł wielu,

Niech tylko uśmiech

Na waszych twarzach gości
Począwszy od dnia ślubu
Aż do późnej starości
Wybierajcie z życia
Najpiękniejsze chwile
Byście po latach mieli
Co wspominać mile,
Cieszcie się teraz sobą
A gdy czas przeleci
Cieszcie się również
Szczęsciem swoich dzieci
I bądźcie zawsze pogodni
I pełni słodyczy,

Białe chmury

Jak łabędzie po stawie
Płyną chmury po niebie
Raz się zbiją w gromadkę
Jak w stadzie,
To rozproszą się znowu
Kiedy wiatr je rozpędzi
Błękit nieba odbija się w wodzie

Białe, lekkie jak piórka
Co zgubiły się w locie
Gdy łabędzie machały skrzydłami
I opadły do wody
Kołysały sie wdzięcznie
Jak łódeczki niebieskich aniołów

              

Dzięki Ci Panie...

Dzięki Ci Panie,

Żeś wytknął życiu cel doczesny

Żeś przez to męki mnie pozbawił

I sensu życia szukać nie chcę

Bo w Tobie sens mój tkwi

Gdy biała piana brzeg obmywa

A morska fala z hukiem wali

Wszystko co żyje i przemija

Ciebie o Boże wiecznie chwali,

W potężnych górach cień granitu

Słońca zasłania tarczę złotą

O Boże, w obliczu natury

Chwalę Cię myślą swą z ochotą

I nikt przekonać mnie nie zdoła

                            Że Ciebie nie ma,

                               I mnie z tym dobrze, wierzę w Ciebie

                            Rozpamiętywać nie chcę długo

                           Bo pojąć tego - ja nie pojmę

                           Chcę być pokornym, Twoim sługą

                          Chcę w Tobie zawsze mieć rękojmię

                            Może to tak się ułożyło

                          Może przypadek to był jakiś

                         Lecz mi z modlitwą zawsze raźniej

                      A z Tobą jestem jak te ptaki

                     I tak mi lekko i radośnie

                        Że serce samo wyrywa się ku Tobie

Małe skrzypki

  

Melodia w skrzypkach zaklęta

Dotykiem smyczka uwolniona

Nogi podrywa do tańca

Skocznym akordem obudzona,

Czasem struna smutkiem załka

Rzewnym głosem do duszy wnika

Rozczuli, łzą w oku zaświeci

Nostalgiczna muzyka,

Czasem wesołością wybuchnie

Jak śmiechem perlistym u dzieci

I radośniej się robi dokoła

Jakby promień słońca zaświecił,

Małe skrzypki, a tyle w nich ducha

Że choćbyś nie chciał

Musisz słuchać

                                 

W pociągu...

Za oknem drzewa uciekają
Kiwają gałązkami
W głowie pociągu odgłos słyszę
A tyle drogi jest przed nami

Czasami ostry pisk hamulców
W uszy sie wwierca
Gdy pociag zbyt szybko pędzi
I zgrzyta na zakrętach

Usypia mnie miarowy stukot
Który jak piosenkę słyszę
Gdy jak w kolysce dziecko małe
Żelazna niania kołysze

Gwizd nagle wyrwie mnie z zadumy
Gdy się do stacji pociag zbliża
Zwalnia, by chwilę potem
Z wiatrem się ścigać

Przez mosty skacze nad rzekami
Pędzi przez pola i tunele
A droga po szynach jasną wstążką
Przed nami sie ściele