Idziesz alejką przez cmentarze
wokoło ludzie zadumani.
Przyszli, by spotkać się z rodziną
groby ozdobić kwiatami.
Na bezszelestnych skrzydłach sowy
fruwają dusze nad glowami.
Płomyki zniczy przybliżają
czas obudzony wspomnieniami.
Dziś otaczają nas najbliżsi
czekają tu każdego roku,
słyszysz ich głosy i rozmowy
zarys postaci widzisz w mroku.
Lata minione jak sen uleciały,
znikły kłopoty i codzienne troski,
znów czujesz się jak dziecko małe
otoczone miłością dorosłych...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz