Widmo przyszłości

W elekronowym mikroskopie

Atomy widzisz jak na dłoni

Laser rozcina bloki stali

Szczepionka przed chorobą broni

Gdzieś w nowoczesnych elekrowniach

Atom energię w sobie skrywa

A z głębi ziemi ludzka ręka

Liczne bogactwa wydobywa

Mnożą się dziwne wynalazki

Nauka swą potęga kusi

Człowiek jak dziecko przerażony

Nad każdym krokiem czuwać musi

Guziki mylą sie i plącza

Nerwy do granic rozstrojone

Człowiek przez życie wykończony

Przekręci gałke w inną stronę

Zobaczysz przyjdzie taka chwila

Że świat nasz zmieni swe oblicze

A na ruinach martwych domów

Pogasną słabe życia znicze

Ptaki umilkna w swoich gniazdach

Zielona trawa żyć przestanie

Na obnażonych drzew konarach

Zaden listek się nie ostanie

W kamiennym, pustym krajobrazie

Kwiaty powiędną, uschną zioła

Cisza przeniknie puste mury

I nikt do ciebie nie zawoła

Dlatego sznuj życie teraz

Do wszystkich wkoło się uśmiechaj

Badź przyjacielski, szczery, prawy

Od ludzkich twarzy nie uciekaj