czwartek, 20 marca 2014

A po zimie...


Serce gorące, głęboko ukryte życie
Dyszące pod ziemią
Kiedy słońce uderzy promieniem jak batem
I roztrzaska cieplarnie na rzece
Buchnie śpiewem roztętnione na świecie życie
Zimą spętane, zgaszone
Trysną soki pod korą
Gałęzie oplecie pajęczyna zieleni i rosy
Z gniazd wylecą nieśmiało pierwsze ptaki
W polach zazielenią się trawy
Taka bedzie ta wiosna
Pachnąca i radosna
Pijana zapachem jaśminów



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz