środa, 3 września 2014

Warszawa



Nie znałam Twych żywych ruin
Widziałam je tylko w kinie
Mój świat się zaczął po wojnie
Lecz czas tak prędko płynie

Ze strachem wspominam rządy
Hitlerowskiego kata
I wdzięczna jestem żołnierzom
Żeś nie zniknęła z map świata

Na twojej spalonej ziemi
Wyrosły nowe domy
Odgruzowano ulice
Ludzi wysiłkie ogromnym

Twój obraz wrył sie w pamieci
Choć mieszkam od ciebie daleko
Czuję, że na mnie czeka
Moja Warszawa nad rzeką

Witam cię każdym nerwem
Każdym uśmiechem witam
Błądząc po starych zaułkach
Ślady historii czytam

Idę przez Marszałkowską
Z Nike pogadam sobie
Pokłonię się Syrence
I złoże kwiaty przy grobie


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz