Nie
znałam Twych żywych ruin
Widziałam
je tylko w kinie
Mój
świat się zaczął po wojnie
Lecz
czas tak prędko płynie
Ze
strachem wspominam rządy
Hitlerowskiego
kata
I
wdzięczna jestem żołnierzom
Żeś
nie zniknęła z map świata
Na
twojej spalonej ziemi
Wyrosły
nowe domy
Odgruzowano
ulice
Ludzi
wysiłkie ogromnym
Twój
obraz wrył sie w pamieci
Choć
mieszkam od ciebie daleko
Czuję,
że na mnie czeka
Moja
Warszawa nad rzeką
Witam
cię każdym nerwem
Każdym
uśmiechem witam
Błądząc
po starych zaułkach
Ślady
historii czytam
Idę
przez Marszałkowską
Z
Nike pogadam sobie
Pokłonię
się Syrence
I
złoże kwiaty przy grobie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz