Droga połamanych krzyży
Pogrzebane nadzieje
Starcze ukojenie
Młodości przerwane lata
I ten krzyk, ginący wśród drzew
Krzyk matki nad grobem dziecka
Szloch dziecka nad trumną ojca
Zagłuszony krakaniem wron
Cmentarz - sygnaturka wprowadzająca
W bramę do wiecznego spokoju
Niagara łez
Szum drzew
Ogrom bólu i rozpaczy
I męka, tych co zostali żywi
Do czasu
Czas wszystko leczy
Zabliźnia świeże rany
Osusza zapłakane oczy
Przygarnia zmęczonych życiem
Koi wszystko wielką ciszą
Nastrój cmentarza ponury
Lecz spokój spogląda przez mury
Spokój złożonych tu ciał
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz