poniedziałek, 7 października 2013

Feniks



Miłość wypełnia mnie
Jak czerwone wino kryształowy puchar
I palę się wielkim płomieniem
A ty
Zamiast ugasić mnie zimnym pocałunkiem
Podsycasz jeszcze płomiennym spojrzeniem
I żarem swoich uczuć
Spalimy sie w ogniu miłości i pożadania
I taki będzie koniec naszego kochania
A po wielkich uczuciach
Jak po wielkiej burzy
Pozostaną zwęglone serca
Jak płatki czarnej róży
Z tych popiołow jak feniks
Nowa miłość wyleci
I pofrunie ku nowym, zakochanym duszom



Wiersz Elżbiety Chabros

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz