W kryształowej kuli...

Martwa cisza przecieka przez palce

Jak piasek przesypywany z ręki do ręki

Przed ciszą głowy nie chylę

Nie mam żalu, nie czuję udręki

Wszystko co było zamknę w jednej chwili

Jak w szklaną kulę zamknę swoje życie

Wszystko co było kiedyś, jest w niebycie

Bytem jest chwila, mgnienie oka

Potem na wszystko opada mgła czasu z wysoka

I patrzę w kulę szklanej przeszłosci

I uśmiech błaka się na wargach

Dawne przeżycia mienią się jak tęcza

A wszystko jakieś takie mało ważne

I bez znaczenia

Aż się nie chce wierzyć, ze kiedyś

Problem to był pierwszej wagi

Bo trudno dawne znaczenia i wielkości

Z perspektywy mierzyć

Bo to co było kiedyś

Dziś, blade i szare

A to co dziś obecnie - jest ważne i trwałe

Aż go oplotą czasu nieubłagane nici

I tak jak wszystko dotąd

W niepamięć uleci

I zmaleje, przyblaknie

Mgłą wspomnień się otuli

I znajdzie się, jak wszystko inne, w kryształowej kuli


Wiersz Elżbiety Chabros